อย่างไรก็ตาม ทุกครั้งที่กลับจากพระนคร ผมจะรู้สึกว่าที่เชียงใหม่ อะไรๆมันก็ช้า รถขับช้า คนเดินช้า บันไดเลื่อนไหลช้าๆ ทุกอย่างรอบตัวดูเหมือนจะช้ากว่าที่ กทม ไม่แน่ใจว่าอยู่เชียงใหม่แล้วจะตายช้ากว่าด้วยหรือไม่ อย่างไร นะครับ เหอะๆ
มีกำบ่ะเก่า (แปลเป็นไทยภาคกลางประมาณสุภาษิตคำพังเพย) ของทางเหนือว่า “ของกิ๋นลำ อยู่ตี้คนมัก ของฮัก อยู่ตี้คนเปิงใจ๋” แปลว่า ของกินอร่อยอยู่ที่คนชอบ ของรักของหวงก็ขึ้นอยู่ที่คนที่พึงพอใจกับมัน
คนเมืองสมัยก่อนว่าไว้ และเป็นความจริงอย่างยิ่ง เมื่อเร็วๆนี้ผมค้นพบว่าเคร็ปเค้กยี่ห้อ scorpio (ชื่อฟังดูไม่คล้ายและไม่เหมือนยี่ห้อเค้ก มีวางจำหน่ายที่ริมปิงซุปเปอร์มาร์เก็ต) นั้นมีรสชาติที่เกินราคาอย่างยิ่ง ตัวเคร็ปเค้กหวานมัน แนบมาด้วยกันกับซอสสตรอเบอรรี่ รสออกเปรี้ยว กินคู่กันแล้วเข้ากั๊นเข้ากัน เหมือน สันติสุขกับจินตหรา และ/หรือ ณเดชกับยาย่า
ต่อมาก็เล่าให้เพื่อนคนนึงที่จัดว่าเป็นเค้กเลิฟเวอร์ฟัง มัน(เพื่อน)หันมาบอกว่า เคยกินแล้วหวานเลี่ยน ไม่เห็นอร่อยตรงไหน ผมอึ้งไปแว้บนึงคือ ไม่คิดว่าความเห็นของมันจะออกมาตรงข้ามขนาดนั้น นักเลงปากซอยเรียกหน้ามือเป็นหลังตีน ก่อนที่จะนึกถึงคำเมืองข้างต้นนั่นแล
 |
|
  |
ขอบคุณครับ
ลงชื่อ แอดมิน จับเลี้ยง 3 แก้ว
